สายฝนโปรย...โรยร่วง...จากห้วงฟ้า
รินหลั่งมา...ให้ชุ่มฉํ่า...ด้วยนํ้าใส
ดั่งสายธาร..ชื่นเย็น...เป็นพลังใจ
เพื่อดินได้...หมดร้อน...และผ่อนคลาย
สามลมโชย...แผ่วเบา..เคล้ากลิ่นไอ
มวลดอกไม้...เริ่มเบ่งบาน...ขานความหมาย
ถึงวิถี...แห่งชีวี...บางทีร้าย
อาจมลาย...เพราะความหวัง...นั้นยังมี
แดงคนดี
30 มิ.ย . 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น