

ในทุกวัน...ยังอ้อน...ป้อนคำหวาน
แม้จะนาน...เพียงใด...มิได้หวั่น
มีกัดบ้าง...หยิกหน่อย...ค่อยเขียนกัน
เติมสัมพันธ์...ขานกล่าว..เล่าความนัย
ก็คิดถึง...นี่นา..เลยพาป่วน
แบบกวน-กวน...นิดหน่อย...คอยเก็บไว้
ทุกช่วงตอน...ทั้งสุขเศร้า..เคล้ากันไป
ว่างเมื่อใด...พี่รออ่าน...ให้ซ่านทรวง
แดงคนดี

ว่าแต่พี่ภาพชอบรสไหนจะจะพาน้องปรุงให้ทันที 



ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น