หวังให้เป็น ♥ ที่หนึ่ง ♥...พึ่งชีวิต
ฟ้าลิขิต..ขีดทาง...ให้ห่างหาย
อยู่หรือเป็น...เหมือนกัน..ฉันคล้ายตาย
ชีวาวาย...แต่แรก...ที่แยกไป
มิอยากได้...แค่วันนี้...มีความหลัง
รอสิ่งหวัง...กับสายลม...ที่พรมไหว
รักเหลือเกิน...รักมาก...จากดวงใจ
อย่าจากไป...ได้ไหม...ให้ระทม
ยังคอยอยู่...อย่างเคย...เผยข่าวมา
อย่าจากลา...แบบไร้ข่าว..ร้าวขื่นขม
สักน้อยนิด..บางสิ่งอย่าง...อยากห่างตรม
แม้นานนม...ข่มใจ...บอกให้รอ
ซบหน้าลง...ตรงหมอน..อ่อนอุรา
ซับนํ้าตา...คราหวั่น...พลันแอบท้อ
อยากหลับไหล...อยู่ในฝัน...เท่านั้นพอ
มิอยากรอ...พบความจริง...โดนทิ้งตรม
แดงคนดี
11 มิ.ย 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น