วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

..จะรักให้ดีที่สุดเท่าที่มีและคงอยู่..




เพียงเพราะเธอ...มีเธอ...เสมอมั่น
กันและกัน...คำนี้...ที่จะให้
จากวันนั้น...ตอนนี้...มีเรื่อยไป
จากหัวใจ...หมายมอบ...ปลอบคนดี

หากยามทุกข์...สุขหาย...มลายสิ้น
ให้ถวิล...มองมา...หาทางนี้
จะรับฟัง...ตั้งจิต...คิดสิ่งมี
พร้อมบ่งชี้...ทางออก....ขอบอกมา

เพียงแค่นี้...เท่านี้...มีมาฝาก
คงมิยาก...หากเมื่อใด...ใจอ่อนล้า
คิดถึงกัน...ปันสิ่ง...อิงวาจา
ให้สัญญา...เคียงข้าง...มิห่างเธอ

พร้อมผูกพัน...สานฝัน...เพื่อวันพรุ่ง
จะมั่นมุ่ง....ดูแล...แคร์เสมอ
หากยามใด...ต้องการ...ผ่านมาเจอ
มิให้เพ้อ...เหม่อคอย...น้อยกมล

เพียงบอกกัน...ทันใด...ให้รับรู้
ว่าโฉมตรู...เจ็บหรือเหงา  เศร้าหมองหม่น
ณ..ตรงนี้...มีใจ...ให้อีกคน
พร้อมสู้ทน....รับรู้...อยู่ข้างเคียง

ต้องการเธอ...คนเดียว...อยากเกี่ยวข้อง
เป็นพี่น้อง....ปองชิดใกล้...ไม่บ่ายเบี่ยง
ฝากภาษา...วาจากลอน...อ้อนสำเนียง
แทนสุ้มเสียง...เรียงคำรัก...มาทักทาย

แดงคนดี

8 ก.ค 2554


แม้ไกลสักแค่ไหน พี่จะตั้งใจ รักน้องให้ดีที่สุด...คนดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น