ร่ายลำนำ...คำวอน...อ้อนคำหวาน
เป็นกลอนกานท์...สลักลง...ตรงที่นี่
ถึงคนไกล...ผ่านนภา...มหานที
แทนวจี...มีมาฝาก...จากแดนไกล
ความคิดถึง..ส่งไป...ให้ด้วยรัก
คำทายทัก....ลอยผ่าน...น่านฟ้าใส
แทนสำเีนียง...เสียงขับกล่อม...พร้อมหัวใจ
ร้อยสายใย...ถักทอ...ขอแบ่งปัน
อยู่ตรงนี้...เพื่อคนดี...มีความสุข
ได้สนุก...ยิ้มด้วย...ช่วยสร้างฝัน
มิแยกทาง...ห่างเหิน...เดินข้างกัน
สานสัมพันธ์...ยาวสั้น...มิหวั่นเลย
ลมหายใจ...เข้าออก..บอกเสมอ
ว่าเพียงเธอ...ที่อยากพรํ่า...คำเอื้อนเอ่ย
ทั้งชีวิต...ให้หมด...มิลดเลย
เหมือนดั่งเคย...คนดีจ๋า...อย่ากังวล
หากวันใด...มิมีใคร...ให้ห่วงหา
สะกิดมา...หากมีทุกข์...ทุกแห่งหน
จะส่งรัก...กำลังใจ...ให้ผ่านพ้น
ยอมเป็นคน...เคียงคู่..อยู่มิคลาย
ณ วันนี้...ที่เล่า...เอามาฝาก
คิดถึงมาก...หวังให้รู้...สู่จุดหมาย
ในทุกครั้ง...หากคิดหวั่น...วันเดียวดาย
อย่าแพ้พ่าย...มีคนนี้...ที่รักเธอ
แดงคนดี
15 ก.ค. 2554
เป็นกลอนกานท์...สลักลง...ตรงที่นี่
ถึงคนไกล...ผ่านนภา...มหานที
แทนวจี...มีมาฝาก...จากแดนไกล
ความคิดถึง..ส่งไป...ให้ด้วยรัก
คำทายทัก....ลอยผ่าน...น่านฟ้าใส
แทนสำเีนียง...เสียงขับกล่อม...พร้อมหัวใจ
ร้อยสายใย...ถักทอ...ขอแบ่งปัน
อยู่ตรงนี้...เพื่อคนดี...มีความสุข
ได้สนุก...ยิ้มด้วย...ช่วยสร้างฝัน
มิแยกทาง...ห่างเหิน...เดินข้างกัน
สานสัมพันธ์...ยาวสั้น...มิหวั่นเลย
ลมหายใจ...เข้าออก..บอกเสมอ
ว่าเพียงเธอ...ที่อยากพรํ่า...คำเอื้อนเอ่ย
ทั้งชีวิต...ให้หมด...มิลดเลย
เหมือนดั่งเคย...คนดีจ๋า...อย่ากังวล
หากวันใด...มิมีใคร...ให้ห่วงหา
สะกิดมา...หากมีทุกข์...ทุกแห่งหน
จะส่งรัก...กำลังใจ...ให้ผ่านพ้น
ยอมเป็นคน...เคียงคู่..อยู่มิคลาย
ณ วันนี้...ที่เล่า...เอามาฝาก
คิดถึงมาก...หวังให้รู้...สู่จุดหมาย
ในทุกครั้ง...หากคิดหวั่น...วันเดียวดาย
อย่าแพ้พ่าย...มีคนนี้...ที่รักเธอ
แดงคนดี
15 ก.ค. 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น