สายฝนรินถวิลใจให้ห่วงหา
กาลเวลาผ่านพ้นค้นความหวาน
โอ้รักเอยเคยพรํ่า...จำวันวาน
ทรมาน...รู้ไหม...ไกลเสียจริง
คนทางนี้มีรักภักดิ์คงมั่น
กาลเปลี่ยนผันแต่ใจไม่หยุดนิ่ง
ยังคงคอยปล่อยจิตคิดประวิง
อย่าทอดทิ้งกันเลยเผยสักคำ
หนาวเหลือเกินเดินห่าง...ทางแห่งฝัน
ทุกคืนวันเหม่อหามาร้องรํ่า
โอ้!คนดี..นี่หรือ(คือรัก)ฝากให้จำ
ช่างสุดชํ้าเศร้าสลดหมดสิ้นแรง
มาวางกลอนตอนดึก..นึกคิดถึง
คนเคยซึ้งอยู่ไหน...ปันใจแบ่ง
มาเถิดหนอขอรักทักแสดง
อย่าแอบแฝง...ทิ้งกัน...ฉันตรอมตรม
ดึกแล้วหนอขอรักมาทักทาย
ส่งความหมายเหมือนผ่านอย่าพาลขม
คนทางนี้อยากหลุดจุดระทม
ช่วยมาบ่มรักเรา..ด้วยเข้าใจ
ขอฝากคำนำอักษรามาออดอ้อน
ทุกบทตอนอย่ามี...ที่หวั่นไหว
ยื่นความรักถักถ้อยร้อยความนัย
ทั้งชีวิต....รอได้....♥ ให้คนเดียว
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น