ทางจะไกลใจเราเฝ้าต่อสู้
หมั่นเรียนรู้ดูแลแคร์เสมอ
อยู่ที่ตนทนได้ไหมล่ะเธอ
อย่าพรํ่าเพ้อคอยดวงทวงสัญญา
อย่ารอฟ้ามาประทาน..กาลลอยเลื่อน
เฝ้าคอยเตือนดวงจิตคิดฝันหา
คว้ามาได้..ใช่เลย...เผยนำพา
ทุกเวลาเรากำหนด...หมดทุกทาง
ฝันสิ่งใดให้หามาต่อเพิ่ม
อยากเพิ่เติมวอนฟ้า...ว้า! ไกลห่าง
ตัวของเรา...ทำได้..ให้จับวาง
อย่าลอยคว้าง...กลางเวหน...จะจนใจ
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น