ขีดเขียนไปไม่รู้จบพบสื่อฝัน
ถักร้อยปันอักษรา...มาทุกเรื่อง
เห็นสิ่งใดใคร่เอ่ยเผยปลดเปลื้อง
เพื่อประเทืองอารมณ์ที่ถมใจ
ส่งอักษรกลอนกานท์ผ่านเว็บบอร์ด
มาพรํ่าพลอดบอกกันยามหวั่นไหว
หากบางครามาพักถักสายใย
เพราะอยู่ไกลบ้านเราเหงาสิ้นดี
เป็นคนรักการเขียนและเรียนรู้
อีกทั้งครูไม่มี ณ ที่นี่
ภาษาไทยใจรักปักชีวี
จึงต้องใช้บทกวี...คือที่มา
มีบางครั้งจนมุมกลุ้มสับสน
วิ่งเวียนวนตามมองจ้องค้นคว้า
อยากเขียนได้ใช่ผิดทุกเวลา
สร้างปัญญาแก่ตน...ค้นพบทาง
พบความสุขทุกทีที่เขียนส่ง
เจตจำนงค์เขียนไปในยามว่าง
ดีกว่าออกนอกบ้านงานเบาบาง
เข้ามาวางบทกลอนเพื่อผ่อนคลาย
เพียงแค่นี้ที่ใจได้ใฝ่รัก
เฝ้าทอถักอย่างนี้มิหนีหาย
ได้ทั้งเพื่อนและพี่มีเคียงกาย
รวมน้องชายและน้องสาว..ชาวบ้านกลอน
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น