จากวันวานผ่านมาน่าใจหาย
ทุกสิ่งกลายคล้ายฝันอันหม่นหมอง
มีมือน้อยคอยแนบแบบประคอง
พี่ยื่นห้องจองจับยามคับใจ
จุดเสียงเทียนเพียรสอนตอนคับขัน
ดั่งตะวันผันมา...คราหวั่นไหว
มอบดวงจิตติดตามยามพบภัย
สานสายใยให้ฝันนั้นเป็นจริง
จากวันนั้นผันไป ณ ใจนี้
สิ่งคงที่พี่ดูแลแคร์ไม่ทิ้ง
คอยเคียงข้างทางไกลไม่ประวิง
ซบแอบอิงพิงไหล่ไม่โศกตรม
ขอขอบคุณทุนแรงแห่งความหวัง
หากทุกครั้งพลั้งไปใจขื่นขม
ยื่นเมตตามาสอนผ่อนระทม
แก้มัดปมข่มจิตคิดถูกทาง
ดั่งเข็มทิศติดตาม...ยามที่หลง
เจตจำนงค์คงรักภักดิ์มิห่าง
เช่นรวีมีแสงแบ่งมาวาง
ไม่เคยร้างจางหายปลายนภา
ณ เส้นทางห่างไป...คนไกลบ้าน
ขอเล่าขานวานส่งตรงขอบฟ้า
มอบอักษรกลอนเล่ากล่าวนำพา
ฝากเวหามามอบตอบแทนคุณ
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น