เป็นความเศร้าร้าวทรวงลวงหลอกเล่น
เหมือนดั่งเป็นผีร้ายหมายเข่นฆ่า
ช่างเลือดเย็นเช่นนี้มีมารยา
ทำผวาหวาดหวั่นฝันจบลง
บอกว่าไม่ใช่หรอกบอกต้องผ่าน
พอมินานนิดหน่อยปล่อยน้ำส่ง
ไหลเนืองนองคลองท่วมอย่างงุนงง
บอกให้ปลงทำมิได้ไยอวดดี
มีบ้างไหมพี่น้องเธอเจอแบบนั้น
ที่ต้องพลันหนีตายหมายหลบหนี
น้ำไหลหลากพรากกันก็ยังมี
แล้วแบบนี้เรียกว่าช่วยด้วยหัวใจ
เอากระสอบมอบมาพากันกั้น
ด้วยหวาดหวั่นน้ำเชี่ยวเกี่ยวหวังให้
กองเพนินเทินวางทางเรื่อยไป
หารุ้ไม่ของปลอมถูกย้อมแมว
เอาใส่ทรายหมายว่าถ้าเอาอยู่
ช่างอดสูฉีกขาดพลาดเป็นแถว
หลั่งทะลักตักใส่ไหลเป็นแนว
เลยรู้แกวถุงรั่วชั่วเหมือนคน >>ที่ให้มา
มาบอกสั่งหวังเชื่อเบื่อแล้วหนอ
คงเพียงพอแล้วกันปันเหตุผล
ต่อนี้ไปบอกเลยเผยตัวตน
แม่หน้ามลคือน้องเปรตเขตอเวจี
แดงคนดี
22 ตุลาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น