ร้องตะโกนบอกเล่ากล่าวฝากฟ้า
ผ่านดาราส่งต่อขอขานไข
มิอยากสุขทุกข์นั้นฉันกอดไว้
กลัวพี่ไกลห่างเหินเดินจากกัน
ยังจดจำคำเอ่ยเผยสื่อส่ง
คิดแล้วปลงจริงหนอพอสุขสันต์
มิเห็นหน้ามาเลยเคยผูกพัน
หลบพัลวันดั่งหายตัว เฮ้อ!กลัวจัง
กลัวรอยยิ้มแล้วล้าพี่ลาจาก
พอลำบากแล้วพบประสบหวัง
จะร้องร่ำพร่ำไปไม่หยุดยั้ง
นอนและนั่งบอกกับใจให้งอแง
อยากตากฝนจนหนาวสั่นหวั่นสะท้าน
นอนซมซานเป็นไข้...ใช่มาแน่
ลดความแกร่งแข็งผ่อนเป็นอ่อนแอ
เพื่อให้พี่...มาดูแล..แคร์ข้างเคียง
มีแค่จันทร์วันเศร้ากับเหงาหงอย
จะได้คอยเอื้อนเอ่ยเผยออกเสียง
ดั่งสัญญาว่ารักถักร้อยเรียง
มิโอนเอียงสายใยให้อาทร
ทิฆัมพรอ่อนแสงแฝงไปทั่ว
ใกล้มืดมัวรังสิมันต์ผันไปค่อน
มนทกานติผ่านมาเยือนเตือนก่อนนอน
ส่งคำอ้อนนภาลัย...จากใจแดงคนดี
♥ แดงคนดี ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น