ฟ้ามืดหม่น...คนชํ้า...นำสื่อส่ง...
รักดับลง...ลาล้าง...ช่างอ่อนไหว
ยืนอ่อนแอ...ชะแง้มอง...ร้องรํ่าไห้
นํ้าตาไหล...เอ่อนอง...สองแก้มนาง
คืนนี้หนอ...รอใคร...รู้ไหมเอ่ย
คนคุ้นเคย...ห่างหาย...หมายเคียงข้าง
อยู่ที่ไหน...ไม่กล่าว...เล่าส่งทาง
จะไปวาง...รักเกย...เผยความจริง
รักมายมาย...คล้ายฟ้า...มหาสมุทร
มิสิ้นสุด...ให้ตลอด...มิทอดทิ้ง
หวังเสมอ...เจอกัน...ฝันแอบอิง
เฝ้าประวิง...คืนไหน...ได้เจอกัน
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น