เขียนบทกลอน..อ่อนหวาน..ผ่านกระทู้
ใจหดหู่แล้วจะหวานสักปานไหน
ลองขีดเขียนเวียนวนซุกซนไป
อ้อมทางใจออกมาหาวจี
ถามหนทาง..ว่างไหม..จะใช้ฝัน
ตอบมาพลันปิดก่อนวอนหลีกหนี
ทางขรุขระขยะมากหลากหลายมี
เก็บสิ่งนี้ได้ก่อนจงย้อนมา
แหงนมองฟ้า..คราหม่น..คนซึมเศร้า
อยากคลายเหงาลงหน่อยคอยมองหา
โอ้เดือนเพ็ญเด่นสกาวพราวนภา
ส่งสื่อมากอดดาวจนเช้าเลย
หวังพระจันทร์..ปันอุ่น..เป็นทุนแรง
ไยแอบแฝงข้างดาวเจ้าเมินเฉย
ทรมานปานใดใจข้าเอย
ต้องเดินเลยก้มหน้าคราอ่อนแอ
จึงร้อยรัก..ถักทอ..ขอความหวัง
ฟ้าดินสั่งมาบ้างทางที่แก้
แสนสับสนด้นดั้นหวั่นไม่แคร์
ชะเง้อแลหนใดใครอาทร
อยากซบอก..อิงไหล่..ไกลความทุกข์
คุยสนุกสุขใจได้ออดอ้อน
ยิ้มระรื่นตื่นฝันครั้นยามนอน
เอนลงหมอนสู่นิทราอย่าเศร้าตรม
แดงคนดี
14 ธันวาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น