ดั่งความรักที่เราสองคนร่วมใจผูกพัน

ตราบดาวเดือน...เพื่อนนภา...ในคราหมอง
พี่กับน้อง...มิเปลี่ยนผัน...ในวันพรุ่ง
ต่างเกี่ยวก้อย...คอยร่วมด้วย...ช่วยพยุง
เพื่อมั่นมุ่ง...ทางฝัน...อันแสนไกล



หากยังมี...สีทอง...ผ่านห้องฟ้า
โลกโสภา...ตะวันส่อง...มองสดใส
เรามีกัน...ฉันเธอ...เสมอไป
ความห่วงใย...มิ่งมิตร...ชิดนิรันดร์



ชลธาร...ผ่านไป...ไม่มีย้อน
คือทุกตอน...พี่ให้...อย่าได้หวั่น
มิคืนคำ...สัญญา...ว่าผูกพัน
ในทุกวัน...เดินต่อ...มิท้อเลย



หมู่ปักษา...ถลาลม...ชมเวหน
ตั้งตัวตน....มิท้อ...ขอเฉลย
ทุกคำถ้อย...คอยเว้าวอน...อ้อนทรามเชย
ก็เช่นเคย...ยังรอ...มาต่อเติม



นานเพียงไหน...ไม่ห่าง...ทุกทางที่
ขอคนดี...มีใจ...มาให้เพิ่ม
จะอิงแอบ....แนบข้าง...ดั่งเช่นเดิม
คอยซ่อมเสริม...สิ่งพลาด...มิขาดเกิน



ส่งสัญญาณ...ขานคำ...นำสื่อรัก
ฝากทายทัก....จากใจ...ใช่ผิวเผิน
แบบจริงจัง...หวังไกล...ไม่หมางเมิน
มิห่างเหิน...เคียงคู่...คอยดูแล

แดงคนดี

26  สิงหาคม  2554