ขอเอื้อนเอ่ย...เผยคำ...นำสื่อรัก
มาทายทัก...ด้วยจิต...คิดห่วงหา
ป้อนความหวาน...ผ่านไว้...ในอักษรา
ด้วยภาษา...กลอนกานท์....ผ่านดวงใจ
ทุกสิ่งนั้น...ฉันพร้อม...ยอมเดินคู่
ขอให้รู้....กาลเปลี่ยนผัน...มิสั่นไหว
คงเคียงข้าง....วางสลัก...ถักสายใย
เชื่อมโยงไว้....ร่วมกัน..ฝันดำรง
สายลมพริ้ว...ปลิวไหว...ให้เย็นฉ่ำ
เหมือนจะย้ำ...สิ่งหวัง...ดั่งประสงค์
พร้อมสรรสร้าง....ทุกทาง...อย่างซื่อตรง
ความมั่นคง...คือสัญญา...ว่านิรันดร์
หากท้อถอย...คอยเติม...เสริมความหวัง
สักกี่ครั้ง...มิท้อ...ต่อสิ่งฝัน
จะดูแล...แก้ไข...ให้พลัง
เป็นเช่นดั่ง...สายนํ้า..ยามร้อนรน
เฝ้าตามเหนี่ยว...เกี่ยวรั้ง...ยามพลั้งพลาด
มิให้ขาด...หรือเกิน...เดินสับสน
หากเหนื่อยล้า....มิปล่อย...คอยยินยล
ร่วมฝึกฝน...เรียบเรียง...เคียงบทกลอน
ฝากวจี...นี้พรํ่า..คำแสนหวาน
มุ่งสู่ลาน...กานท์ศิลปฺ์...ถิ่นอักษร
ทั้งดวงจิต...พิศมัย...ในทุกตอน
พร้อมขอวอน...ช่วยรักษา...ค่ากวี
13 สิงหาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น