ร้อยเรียงถ้อย ถึงแม่ืั้คนดีที่อยู่บนฟ้า..♥♥

ดึกคืนนี้...มีคำ...นำมากล่าว
ถึงเรื่องราว...ผ่านมา...พาสับสน
เฝ้าเก็บเงียบ...เรียบเรียง...เคียงกมล
คิดถึงจน...งอแง...แพ้จิตใจ

นึกถึงวัน...ผันผ่าน...นานมาแล้ว
มีแม่แก้ว...เคียงข้าง....มิหวั่นไหว
แต่ตอนนี้...มีเพียง...เสียงรํ่าไห้
อกอุ่นไอ...ใครเอ๋ย...จะเกยนอน

ครั้งวัยเยาว์...เฝ้าปลอบ...มอบความรัก
ให้พิงพัก...กอดกล่อม...พร้อมออดอ้อน
วันนี้ห่าง...ทางไกล...ได้จากจร
มิอาจย้อน...คืนมา...เวลากาล

เฝ้าคิดตรอง...มองกลับ...จับจุดก่อ
ที่ต้องท้อ...เหตุใด...ไยมิผ่าน
คงเพราะเหงา...เศร้าใจ...ไม่ชื่นบาน
เลยไปอ่าน...จดหมายเก่า...หายเศร้าตรม

ในข้อความ...ถามตอบ...มอบคำสอน
ทุกบทตอน...บอกสื่อไว้...ให้จิตข่ม
หากยามท้อ...ทุกหนัก...พักสักหน
อย่าดั้นด้น...จะหลงทาง...วางสิ่งมี

มองขึ้นฟ้า...พาคิด..ตั้งจิตมั่น
จะสร้างฝัน...ต่อไป...ไม่หน่ายหนี
บอกกับแม่..ที่เมืองฟ้า...สุขาวดี
สัญญานี้..ลูกตั้งใจ..ให้แม่เอย

แดงคนดี

12 สิงหาคม 2554

จะเป็นคนดีของแม่ตลอดไป แดงรักแม่นะคนดี 

ตราบที่มีฟ้า แม่คือดาวประดับใจของแดงเสมอ