แอบสะอื้น...ฝืนตรม...ขมขื่นนัก
คนที่รัก...ภักดี...นี้ทำได้
มาเคลือบแคลง...แฝงคำ...นำความนัย
ก่อเป็นไฟ..ลุกโชน...โดนอย่างจัง
นํ้าตาไหล...ไหวสั่น...ขวัญผวา
สุดเหว่ว้า...มองไป...ให้สิ่งหวัง
แสนเจ็บแปลบ...แทบแดดิ้น...สิ้นพลัง
จนต้องนั่ง...สะอื้นไห้....ด้วยไร้แรง
แดงคนดี
9 สิงหาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น