วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554

ในส่วนลึก...นึกหวั่น...ขวัญผวา



ในส่วนลึก...นึกหวั่น...ขวัญผวา
กลัวเหว่ว้า...ดั่งเช่น...เป็นเสมอ
คำอ้อนหวาน...ผ่านจิต..คิดละเมอ
หลงพรํ่าเพ้อ...เก้อหมอง...มาครองใจ



กลัวสายลม...ฝนผ่าน...ตามกาลเปลี่ยน
หมุนวนเวียน...จากฟ้า...พาหวั่นไหว
ขอสัญญา....สักคำ...จะจำไว้
นานแค่ไหน...คนดี...ที่รักจริง

แดงคนดี

55555555 โดนอ้อนล่ะ   
เขียนโดย ที่
ป้ายกำกับ:

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)