โอ้!รักเอย...เผยมอบ...ด้วยชอบธรรม
เพราะถลำ...เข้า(ที่)ใจ...ไม่จบสิ้น
ต่างขวนขวาย...หมายปอง...กึกก้องจินต์
เฝ้าถวิล....ควรญครํ่า...หลั่งนํ้าตา
สุดจะกล่าว...เล่าบอก...ออกมาได้
เพียงเก็บไว้...ที่อก...พกห่วงหา
หนักจังเลย...เผยพรํ่า...จำนรรจา
ก็เพราะว่า....รักแล้ว...ต้องแคล้วกัน
www.rukklon.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น