ก้าวย่างแรกแตกต่างห่างคนอื่น
เกิดมาฝืนทนทุกข์สุขห่างหาย
ขอบคุณฟ้าผิดพลั้งฝังเรื่องร้าย
ทั่วใจกายประทับตราว่าตรอมตรม
ตั้งแต่เด็กจนโตโอ้!สุดช้ำ
กินระกำแทนข้าวร้าวสุดข่ม
มองทางไหนลือนามความระทม
ต้องขื่นขมคือฝันนั้นให้มา
ผิดที่ใครเปิดทางวางเอาไว้
จำต้องใช้กรรมเก่าเศร้านักหนา
หรือวันคืนผันเวียนเปลี่ยนชะตา
พร้อมเข่นฆ่าทั้งเป็นเซ่นชีวี
หวังสิ่งใดหายห่างร้างลาลับ
คล้ายเทียนดับมืดมิดปิดราศรี
เป็นเพราะโชคหรือฟ้ามิปราณี
คนอื่นมีแต่ฉันนั้นเดียวดาย
พ่อแม่จ๋ากราบวอนอ้อนคำหา
อยู่ไกลหล้าเกินกว่าคว้าสิ่งหมาย
เมื่อไรหนอขอบ้างอย่างท่านตาย
อาจจะคลายความเหงาเข้าตาจน
มองทุกสิ่งรอบตัวชวนหัวเราะ
เหมือนยิ้มเยาะชีวาคราหมองหม่น
ทุกวันคืนนั่งจำคำว่าทน (ทนๆๆๆ)
อาจหลุดพ้นเมื่อใดไร้วิญญาณ
แดงคนดี
22 กันยายน 2554
http://www.trytodream.net
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น