สองมือน้อยกราบลงด้วยควาามรัก
เรียงร้อยถักอักษราภาษากลอน
คิดถึงคำครูใจดีที่เว้าวอน
คอยพรํ่าสอนถ้อยคำจำนรรจา
มิเคยลืมสายใยที่พันผูก
ครูเฝ้าปลูกความดีที่อักษร
ให้ความคิดแนวทางเป็นทุนรอน
คอยเฝ้าป้อนทางใหม่ให้มั่นคง
ความอบอุ่นเห็นใจหาใครเหมือน
เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่มิลืมลง
จะเดินตามรอยกวีพลีเผ่าพงษ์
ขอยืนยงรักษาค่ากลอนไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น