บางครั้ง..ในความรัก...ถ้าเราคิดให้ดี
ก็เหมือนกับสายรุ้งงาม..หลังจากที่ฝนตกกระหนํ่าลงมา
หลังจากฝนหยุด....
รุ้งก็ฉายความสวยงามมาออกเอง...แบบที่เรากำหนดไม่ได้
...ว่าตอนไหน..ที่ใด..เวลาไหน.....
เช่นความรัก...เราไม่ต้องไปคอยค้นคว้าตามหา..
ถึงเวลาจะมาเองตามธรรมชาติ...
และความรักมีสีสรรที่สวยงามเสมอที่ใจเราเอง
บางครา..อาจจะเปลี่ยนสีให้จางลง...หรือเข้มข้น...มากขึ้น
แล้วแต่สภาวะสิ่งรอบตัว...เช่นสายรุ้ง...บางทีเราเห็นได้ชัดเจน..บางที..ห่างไกล
แต่ความคงที่..คือ..
ความสวยงามในความรู้สึกของเราเสมอที่ได้สัมพัส...ทางใจเสมอมา
เพียงแค่..เราต้องใช้เวลา...รอคอย..ที่จะได้สัมพัส...กับความรัก
และ..เมื่อพบเจอแล้ว....
เราจงถามตัวเราเองว่า..
เราพอใจหรือยัง...ที่จะรับที่จะนำเข้ามาในชีวิตเราแบบไหน
บางครั้ง...อาจจะจางหายไป..เป็นบางเวลา...
เพราะมรสุมต่างๆที่ทำให้มีความเปลี่ยนแปลง....
ตามวิถีของกฎเกณตามธรรมชาติ...ที่มีทั้งผ่านเข้ามา..และ จากไป
เราเพียงแต่ใช้ความอดทน...อีกครั้ง..หรือหลายครั้ง.....
รอเวลา..ฟ้าหลังฝน......ก็จะเจอกับรุ้งงามนั้นอีกครา....รักษาเวลาที่มีนั้นให้นานที่สุด
ให้มองด้วยความรู้สึกที่ดี....เก็บสิ่งสวยงามนั้นไว้....ให้นานที่สุดในใจเราเอง
♥ บทความโดย : แดงคนดี ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น