วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

*~* ผู้หญิง *~*




เพลง: ผู้หญิงทุกคนเอาแต่ใจ

อัลบั้ม: ปาน

ฉันก็รู้ก็รู้ว่าฉันมันน่ารำคาญ ฉันก็รู้ก็รู้ว่าฉันมันดื้อจะตาย
ฉันวุ่นวายกับเธอ มากเกินไป ถึงทำให้เธอต้องทิ้งมา

ต้องอย่างงี้ต้องได้อย่างงั้นต้องได้ดังใจ ต้องมาหาไม่ให้ไปไหนๆทุกเวลา
เรียกร้องเอาจากเธอ มากเกินกว่า คนรักสักคนหนึ่งยอมให้กัน

ไม่มีเหตุผล ไม่ยอมจะฟังเธอสักอย่าง พูดกันกี่ครั้ง ก็เหมือนไม่เข้าใจ

แต่อยากให้รู้ ผู้หญิงทุกคนต้องเอาแต่ใจรู้ไหม อยากจะมีใครดูแลไม่ห่างกัน
และอยากให้รู้ ผู้หญิงทุกคนอยากเป็นคนสำคัญ ของคนที่รักกันเท่านั้นเอง

ฉันไม่รู้ไม่รู้ว่าฉันต้องทำยังไง และไม่รู้ต้องพูดคำไหนให้เราคืนดี
ถึงฉันเอาแต่ใจ ฉันไม่ดี แต่ทุกวินาทีก็รักเธอ

ไม่มีเหตุผล ไม่ยอมจะฟังเธอสักอย่าง พูดกันกี่ครั้ง ก็เหมือนไม่เข้าใจ

แต่อยากให้รู้ ผู้หญิงทุกคนต้องเอาแต่ใจรู้ไหม อยากจะมีใครดูแลไม่ห่างกัน
และอยากให้รู้ ผู้หญิงทุกคนอยากเป็นคนสำคัญ ของคนที่รักกันเท่านั้นเอง

ฉันไม่รู้ไม่รู้ว่าฉันต้องทำยังไง และไม่รู้ต้องพูดคำไหนให้เราคืนดี
ถึงฉันเอาแต่ใจ ฉันไม่ดี แต่ทุกวินาทีก็รักเธอ

ถึงฉันเอาแต่ใจ ฉันไม่ดี แต่ผู้หญิงคนนี้ก็รักเธอ



เป็นนิยาม...ความอ่อนหวาน...ปานนํ้าผึ้ง

เป็นนางหนึ่ง...ในจิต..คิดใฝ่หา

เช่นสวรรค์...หากใกล้ชิด...ติดอุรา

เปรียบนางฟ้า...มาโปรด...ปราโมทย์ยิ่ง

เหมือนดอกไม้...ที่สวย...ระรวยกลิ่น

อยากยลยิน...เก็บไว้...ไม่ทอดทิ้ง

คล้ายตะวัน...ตอนเช้าตรู่...คู่ความจริง

หรือเป็นสิ่ง...ใดหนอ...ขอนิยาม



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น