สุดท้อใจ...ทำไม..เป็นเช่นนี้
สิ่งที่มี...ต้องแย่...ถึงแค่ไหน
สร้างทางเดิน...ขวากหนาม...ลามเรื่อยไป
คิดอะไร...ติดขัด...กลัดกลุ้มจริง
มีหรือปล่าว...วันนั้น...ที่ฝันถึง
ที่ก้นบึ้ง...ของหัวใจ...ไม่อยู่นิ่ง
หวาดผวา...นั่งคิด..จิตประวิง
มิอยากทิ้ง...กลางครัน...ฝันดับลง
แดงคนดี
10 พ.ค 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น