คือนิยาม...ความอ่อนไหว...ให้ดูแล
หาใช่แพ้....แต่เป็น....เช่นคนเหงา
แค่ออดอ้อน...อยากอยู่ด้วย...ช่วยบรรเทา
คลายความเศร้า...ที่รุมเร้า...เคล้าจิตใจ
บางครั้งครา...อาจแสนซน...ปนความดื้อ
นั่นหรือคือ...ความชื่นบาน...ขานขับไข
เหมือนเสียงเพลง...ที่ขับร้อง...ก้องออกไป
เพื่อให้ใคร...คนที่รัก...ได้พักทรวง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น