เป็นคนแรก...ได้รู้จัก...และทักทาย
คงความหมาย...รู้แก่ใจ...ไม่ต้องถาม
ทั้งชีวิต...คอยแนบชิด...และติดตาม
เป็นนิยาม..ที่ยิ่งใหญ่....ให้รู้ทาง
คนนั้นหรือ....คือ"แม่"...ดูแลฉัน
จูงมือกัน...ตลอดมา..หาทิ้งขว้าง
คอยใส่ใจ...ต่อฝัน...อันเลือนลาง
เป็นรูปร่าง...ขึ้นมา...ให้ค่าเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น