ฟ้ามิอาจกั้น...

ต่อให้วัน...หมุนเวียน...เปลื่ยนแค่ไหน
รักที่ให้...มิอาจคลาย...กลายเป็นอื่น
ลิขิตฟ้า...จะบงการ...ผ่านวันคืน
แต่จุดยืน...ที่หัวใจ...ไม่แปรปรวน

โลกยังหมุม...เปลื่ยนเวลา..พาเดินต่อ
มิเคยท้อ...สู้ไป..ให้ผ่านพ้น
สิ่งต่าง-ต่าง...คงฝังไว้...ในกมล
ยังเป็นคน..ที่ภักดี..(รักพี่)นี้ตลอดกาล

แดงคนดี

9 มิ.ย 2554

 

เพียงแค่กาย...ใช่เครื่องหมาย...จะคลายเปลี่ยน
ยังวนเวียน...อยู่ข้างกัน...มิผันผ่าน
แม้วันคืน...ล่วงลับไป...ในวันวาน
แต่ยังหวาน...ก้องใจอยู่...มิรู้คลาย

แค่ขอบฟ้า...ขีดเส้น...มาเป็นฝัน
ตื่นมาพลัน...ก็เลือนลาง...แล้วห่างหาย
แต่สิ่งนี้...มีอยู่....มิรู้วาย
ตราบวันตาย...มิอาจกั้น....(คำนั้น)ฉันรักคุณ

แดงคนดี

21 มิ.ย  2554