ขอได้ไหม...แค่นี้...คนที่ห่วง
สิ่งทั้งปวง...ทุกเรื่องมี...ที่ว่างไหม
พอให้พัก...ปลูกวาง...ข้างหัวใจ
เป็นดอกไม้้...ต้นหนึ่ง...ซึ่งเบ่งบาน
ยามที่ท้อ...จงเข้ามา...จะพาฝัน
ในทุกวัน...ส่งไออุ่น...กรุ่นความหวาน
เป็นดอกรัก...ที่สดใส...ไปแสนนาน
ตราบที่กาล...เลยล่วง...ยังห่วงเธอ
ยามหม่นหมอง...ทุกข์ทน...จนร้องรํ่า
จำนํ้าคำ...ยังมีพี่..นี้เสมอ
คอยดูแล...ทุกครั้ง...หวังเจอะเจอ
จะมิเผลอ...สักนาที...พี่สัญญา
ยามที่เจ็บ...ยังอยู่...คู่เคียงข้าง
หากอ้างว้าง...มาซบลง...ตรงที่บ่า
จะกอดไว้...ทุกวันคืน...ยามตื่นมา
อย่าอ่อนล้า...ให้อดทน....นะคนดี
พี่แดงคนดี
27 มิ.ย 2554
น้องคือภาพวาด...ที่สวยงามที่พี่มีอยู่ในใจ...จะดูแลภาพนี้ไว้..แม้เวลาผ่านจะไมให้ลบเลือน ♥♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น