ส่งท้ายความทุข์ สร้างสุขแทน
เป็นอารมณ์วูบไหวในบางครั้ง
หรือภวังค์ตกบ่วงช่วงหงอยเหงา
คล้ายอ่อนล้าหายใจไยแผ่วเบา
เหมือนคลุกเคล้าเศร้าหมองร้องงอแง
คือสิ่งใดไยเล่าเจ้าสับสน
เฝ้าถามตนยามนี้ที่เป็นแน่
ดั่งหลงทิศจิตใจรอใครแล
อย่ายอมแพ้สู้ต่อรอเบาบาง
วันเวลาพาจิตคิดไปทั่ว
คล้ายสลัวขาดไฟไม่สว่าง
จงเติมเต็มส่วนขาดวาดเส้นทาง
ปลดระวางความชํ้ารํ่าพิไร
มองย้อนหลังวันวานเมื่อกาลเปลี่ยน
อย่าวนเวียนกับฝันที่หวั่นไหว
เก็บบางส่วนเช่นเสบียงเคียงคู่ใจ
ค่าคงไว้ความดีอย่ามีคลาย
เมื่อลืมตารีบมองจ้องความหวัง
ชีวิตยังอยู่ไกลอย่าให้สาย
มัวซานซมทุกข์ทนหม่นมิวาย
รอวันตายสลายร่างหรือวางลง
ใกล้สิ้นปีแล้วนะ..จะเพิกเฉย
เดินละเลยวันคืนยื่นใหลหลง
โบกมือลาความจำทำพะวง
ยืนทะนงสร้างสรรค์ฝันของเธอ
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น