สวนของฉัน ณ วันนี้
การผลิกผันวันนี้ ณ ชีวิต
เหมือนความคิดติดตามความหรรษา
เฝ้าเมียงมองจ้องไปใฝ่นำพา
เมื่อเหนื่อยล้าคว้าสนองปองพักพิง
จากกลางกรุงมุ่งหน้าหาธรรมชาติ
มิผิดคาดความหวังยังสุขยิ่ง
ปรารถนาพักใจไม่ประวิง
ปลอดภัยจริงมลภาวะที่ละวาง
มุ่งหน้าตรงคงมั่นมิหวั่นไหว
ณ พงไพรไม่ท้อขอสมสร้้าง
ปลูกต้นไม้ไว้ดูรู้แนวทาง
ทุกข์เลือนรางห่างกมลบนครรลอง
ประสานจิตและใจในทุกหน
รักษาตนรักษาตัวมิมัวหมอง
มองป่าเขาเฝ้าลิขิตคิดใคร่ปอง
สายตาจ้องจองจับรับสิ่งดี
หายใจคล่องสนองตอบเมื่อชอบชื่น
ลืมตาตื่นฟื้นร่างทางวิถี
ลืมเจ็บป่วยด้วยพลังดั่งมากมี
สวนสวยนี้มีนามความร่มเย็น
สำนึกน้อมพร้อมเพียบเปรียบซาบซึ้ง
ความคำนึงพึงเอื้อนเหมือนพบเห็น
ผู้นำทางสร้างสรรค์ปันประเด็น
ร้อยเปอร์เซ็นทุกช่วงห่วงใยกัน
----------------------------------
ขอขอบคุณคนดีที่ความรัก
ซึ้ง-ตระหนักแน่นเหนียวเกี่ยวสายฝัน
สอนให้สู้สู่สุขทุกข์ห่างพลัน
จึงมีวันยิ้มได้ไม่ตรอมตรม
แดงคนดี
ขอขอบคุณคนในครอบครัวที่คอยให้คำปรึกษาขอขอบคุณผู้อารีที่คอยเป็นกำลังใจเสมอมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น