ด้วยปณิธานที่งามล้ำ
ตั้งฤดีมีสติริเริ่มต้น
ตั้งกมลท้นหวังดั่งดียิ่ง
ตั้งเอาไว้ใคร่ประสงค์คงพักพิง
ตั้งให้นิ่งอิงฝันอันเรืองรอง
สติมาปัญญาเกิดคือเลิศแล้ว
จิตผ่องแผ้วแล้วฤทัยใฝ่สนอง
จะหาใดไหนเล่าเท่าสมปอง
เปรียบจับต้องรับรู้อย่าดูดาย
หนึ่งชีวิตคิดไว้ให้แน่วแน่
สองตาแลเรื่องราวคราวซึ้งหมาย
ปณิธานเฉกเช่นมิเว้นวาย
อย่าคลอนคลาย้ายสุดคือจุดยืน
รู้ผ่อนหนักผ่อนเบาเอาแค่สุข
อย่าดั้นด้นจนทุกข์คลุกใจฝืน
อันเส้นทางสร้างสรรค์ทุกวันคืน
เฝ้าหยิบยื่นแก่ตนบนกระทำ
ยื่นจำนงคงไว้ให้คงที่
ยื่นวจีมีสนองปองเช้าค่ำ
ยื่นความใฝ่ไม่เลือนเหมือนประจำ
ยื่นน้อมนำพ่วงผลจนผลิบาน
คงที่ไว้ไม่ลืมปลื้มเสมอ
เพราะพบเจอความหมายคล้ายประสาน
เมื่อพ้นทุกข์สุขหทัยในต้องการ
ความสำราญบันดาลใจให้ร่มเย็น
แดงคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น