ตอบกลอน *ระลึกจันทร์* ของ สุภาพบุรุษ หัวใจปวดร้าว

คิดถึงวัน..ผันผ่าน...เลยขานเล่า
ครั้งก่อนเก่า...เราสอง...ครองเคียงข้าง
ทุกเวลา...พาสุข...ทุกข์เจือจาง
มิเคยห่าง...แสนไกล...ให้ร้อนรน

เพ-ลานี้...มีเงา...เฝ้ามองจันทร์
เมื่อความฝัน...ร้างลา...พาสับสน
เจ็บที่จิต...คิดไป...ไยตรอมตรอม
โอ้กมล...ปวดร้าว...เหงาสิ้นดี

ฟ้ามืดมิด...ปิดกั้น...ขวัญผวา
สุดเหว่ว้า...เหลือเกิน...เมื่อเดินหนี
จากไปแล้ว..แคล้วคลาด...ขาดสิ่งมี
โดนยํ่ายี...หัวใจ...ให้แหลกราญ

แดงคนดี