วันพฤหัสบดีที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ณ ที่ใดมีรักมักมีทุกข์...?

                     

ณ ที่ใด...มีรัก..มักมีทุกข์
หาความสุข..มิได้...ใจห่วงหา
หากเมื่อใด...จากไกล...ให้ไกลตา
เหมือนกับว่า...ตกบ่วง...ห้วงมือมาร

อยากจะเอ่ย...เผยคำ..นำมากล่าว
ถึงเรื่องราว...จิตมีไฟ...ใจเผาผลาญ
เพราะความหวัง...นั้นบั่นทอน...ก่อนร้าวราน
ทนทรมาน...ถ้ามิได้...ดั่งใจวอน

ดั่งคำสอน...พระท่านกล่าว...เฝ้าบอกมา
อยู่หรือลา...คือเวรกรรม...ทำมาก่อน
ตั้งจิตมั่น...สิ่งนำพา...อย่าสั่นคลอน
ทุกบทตอน...ของชีวา...หาคงที่

อันบุพเพ....สันนิวาส...หากคลาดแคล้ว
นั้นคือแนว...ของทาง...วางบ่งชี้
คือชาติก่อน...สิ่งเคยทำ...ตามยํ่ายี
มาภพนี้...อย่าต่อเติม...ไปเพิ่มกรรม

แดงคนดี

17  มิ.ย 2554


                     

ถนนสายนี้มีชื่อว่า "ความรัก ♥






ณ เส้นทาง...สายนี้...มีเรื่องรัก
มาทายทัก...ปูทาง...วางความฝัน
ให้เราสอง...ครองคุ่...อยู่นิรันดร์
จับมือกัน...สรรสร้าง...มิลางเลือน

ณ ถนน...สายนี้...ที่ทอดยาว
มีคำกล่าว...ขานไข...สายใยเพื่อน
ถูกและผิด...จิตพร้อม...ยอมตักเตือน
เปรียบเสมือน...ฟ้ากว้างใหญ่...ให้พักพิง

แดงคนดี



คำว่าเพื่อน..คือความหมาย..




คำว่าเพื่อน..คือความหมาย...คล้ายเคียงข้าง

ทุกสิ่งอย่าง...รู้ใจ...ในสิ่งนั้น

แม้ทุกข์สุข...พร้อมเดินทาง...วางสัมพันธ์

จิตคงมั่น...ซื่อตรง...มิหลงลืม

แดงคนดี


 114    114  
คำว่าเพื่อน..คือความหมาย...คล้ายเคียงข้าง

ทุกสิ่งอย่าง...รู้ใจ...ในสิ่งนั้น

แม้ทุกข์สุข...พร้อมเดินทาง...วางสัมพันธ์

จิตคงมั่น...ซื่อตรง...มิหลงลืม

แดงคนดี


 114    114

ต่างมีวัน...ที่ต้องเจอ...เสมอไป


เวลานี้...หนีมิพ้น..จนหรือรวย

ขี้เหร่สวย...ดีร้้าย..มิใช่ฝัน

คือความจริง...กฎเกณฑ์...เวรกรรมนั้น

ต่างมีวัน...ที่ต้องเจอ...เสมอไป

แสงแห่งตะวัน☼แดงคนดี + ภาพวาด☼3





ทุกเพลา...ลืมตา..เข้ามาพบ
เพื่อล้างลบ...ความอ้างว้าง...วางสิ่งล้า
เริ่มวันใหม่...อย่างสดใส..ใจ-กายา
ด้วยวาจา...น้องคนไกล...มอบให้กัน

ยามที่เหนื่อย...เมื่อกาย...หมายพักผ่อน
เข้ามาอ้อน...ป้อนคำออก...บอกสิ่งฝัน
น้องคนดี...หากทำได้...รีบไปพลัน
หามาปัน...แค่เห็นพี่..ยิ้มปรีย์เปรม

พี่แดงคนดี


พี่ว่านะภาพ...เราหน่ะดูแลพี่มากกว่าพี่ดูแลเราซะอีก
แทนที่น้องจะอ้อนพี่...กลับกลายเป็นว่าพี่อ้อนน้องซะนี่ 555 

แสงแห่งตะวัน☼แดงคนดี + ภาพวาด☼ 2






สองพี่น้อง...เกี่ยวก้อย...มาร้อยเรียง
เปล่งสำเนียง...กล่อมฝัน...กันชิดใกล้
ประสบการณ์...สอนเรา...ด้วยเข้าใจ
ว่าสิ่งใด...จะหันหน้า...ปรึกษากัน

ยามพี่ผิด...ขอน้องเปล่ง...เร่งเป็นสื่อ
มาหารือ...ให้ถูก...ปลูกทางมั่น
หากวันใด...น้องคนดี...มีภัยกั้น
ขอฝ่าฟัน...เคียงข้าง...มิห่างเลย

พี่แดงคนดี


สวัสดีค่ะ

จะคอยเตือนยามพลาดเมื่อขลาดเขิน
จะคอยเดินเคียงคู่ไม่อยู่เฉย
จะเป็นแรงแห่งจิตอยู่ชิดเชย
จะไม่เผยคำห้วงหลอกลวงไป

จะแสนนานเพียงใดไม่มีทิ้ง
จะเป็นหลักให้อิงพึ่งพิงได้
จะเติมแรงใยเยื่อเป็นเชื้อไฟ
จะอยู่ไหนให้รู้มีหนูนา

ภาพวาด

แสงแห่งตะวัน☼แดงคนดี + ภาพวาด☼



พี่กับน้อง...สองใจ...ร่วมใฝ่ฝัน
ทุกวี่วัน...มิห่างหาย...คลายรักใคร่
เหมือนตะวัน...คู่ท้องฟ้า...มิลาไกล
ส่งสายใย...ผูกพัน...ปันสิ่งมี

แม้บางครา...ความคิด...อาจผิดแปลก
มีแตกแยก...คนละทาง...มิห่างหนี
เพราะหนึ่งคน...คอยเติมเต็ม...เข้มแข็งดี
อีกหนึ่งนี้...ช่างออดอ้อน...วอนวาจา

แสงตะวัน...ส่องทาง...วางความหวัง
น้องเป็นดั่ง...นิยาม...ความห่วงหา
อยากใกล้ชิด...ติดตาม...ทุกเวลา
พร้อมบอกว่า...รักจังเลย...เผยฤทัย

ประสบการณ์...ที่ยาวนาน...ผ่านความทุกข์
สองเราปลุก...สิ่งที่ล้า...พาหวั่นไหว
เปลี่ยนแปลงเป็น...พลังสู้...ดูแลไป
คือเข้าใจ...ทุกสิ่งสรรพ...จับมือกัน

จากใจ..♥ พี่แดงคนดีของน้องภาพวาด

16 มิ.ย 2554

สวัสดีค่ะ

พี่และน้อง  สองเรา  เพียงเท่านี้
พี่และน้อง  สองชีวี  ที่ตามฝัน
พี่และน้อง  สองใจ  ได้ผูกพัน
พี่ี่และน้อง  สองสัญญา  หาลบเลือน


ขอเป็นน้องของพี่แค่ที่ได้
มันมากมายกว่าใดไหนเปรียบเหมือน
แค่เป็นคนที่พี่รักคอยทักเตือน
นั่นคือเงื้อนร้อยรัด..ยากตัดใย

ภาพวาด
สวัสดีค่ะ


พี่และน้อง  สองเรา  เพียงเท่านี้
พี่และน้อง  สองชีวี  ที่ตามฝัน
พี่และน้อง  สองใจ  ได้ผูกพัน
พี่ี่และน้อง  สองสัญญา  หาลบเลือน


ขอเป็นน้องของพี่แค่ที่ได้
มันมากมายกว่าใดไหนเปรียบเหมือน
แค่เป็นคนที่พี่รักคอยทักเตือน
นั่นคือเงื้อนร้อยรัด..ยากตัดใย

ภาพวาด

แค่ฝันฉันก็ยอม °°°°∙-°°°



 
นอนหนุนตัก....พักลง....ที่ตรงนี้
ข้างฤดี...กล่อมขวัญ...วันสดใส
อ้อนฉอเลาะ...เคียงข้าง...วางสายใย
กล่าวคำไข...ให้จินต์พัก...อีกสักครา

เรียงรอยคำ...นำส่ง...ตรงใจไว้
พี่คนไกล...ฟังคำขาน...สำราญร่า
พร้อมกระซิบ...บอกรัก...ทักอุรา
ซบตรงบ่า...แนบชิด...สนิทกัน

อ้อมแขนรัก...ที่ให้...ไว้เสมอ
ทุกครั้งเจอ...ยังอบอุ่น...กรุ่นไอฝัน
อยากประสบ...พบพาน..นานทุกวัน
ให้คงมั่น....ล้ำค่า...ติดตราตรึง

รัตติกาล...ผ่านคล้อย...ลอยลับล่วง
ใจทั้งดวง...วอนเว้า...เฝ้าห่วงถึง
ความหอมหวาน...มิเคยหยุด...แสนสุดซึ้ง
เพียงคืนหนึ่ง...แค่ฝัน...นั้นก็ยอม

แดงคนดี

18  มิ.ย  2554


แค่ได้อ้อมกอดของรัก...มาแนบข้าง...ก็สุขใจแล้ว

มิสลายผ่านเลยล่วงห้วงเวลา




รักที่ให้...โยงสายใย...มัดไว้มั่น

ความผูกพัน...ที่เคยมี...มิห่างหาย

ยังติดตาม...ทุกบทตอน...แม้ชีพวาย

มิสลาย...ผ่านเลยล่วง...ห้วงเวลา

แสงตะวัน...ขึ้นมาเยือน...เตือนวันใหม่

คนของใจ...หลับสบาย...คลายห่วงหา

พักเสียเถิด...นะคนดี...สิ่งที่ล้า

เพียงกายา...ที่ห่างกัน...แค่นั้นเอง

แดงคนดี

19 มิ.ย 2554


หลับให้สบายนะคนดี...♥

.ขอเวลา...





ขอเวลา...อาจเฉย...ใช่เลยผ่าน
เพียงต้องการ...ข่มใจ...ใคร่เฉลย
ขอเวลา...สิ่งทำไป...ใช่เฉยเมย
เพียงแค่เอ่ย...ออกมิได้...โปรดเข้าใจ

ขอเวลา...มินาน...ให้กาลล่วง
แต่ความห่วง...ยังคงมั่น...อย่าหวั่นไหว
ขอเวลา...สักน้อยนิด...อยากคิดได้
เพื่อเดินไป...อย่างสดชื่น...มิฝืนตรม

ขอเวลา...บางที...อาจมีหาย
ใช่จะกลาย...เป็นอื่น...ให้ขื่นขม
ขอเวลา...คลี่คลาย...หมายปลดปม
แค่อยากข่ม...ดวงจิต..ให้คิดตรอง

แดงคนดี

19 มิ.ย 2554




ถึงพี่ชาย..คนหนึ่ง..ในวันที่เจ็บ



เคยบอกกัน...ทุกครั้ง..ยามหวังล่ม
เคยมาข่ม...ดวงจิต...ที่คิดไหว
เคยส่งคำ...บอกมา..หาเปลี่ยนไป
เคยร้องไห้...ซบบ่า...มานานวัน

หวังเสมอ...ยามใด...ที่ใจชํ้า
หวังมายํ้า...เส้นทาง...วางสิ่งฝัน
หวังแค่มี..สิ่งที่...พี่ให้กัน
หวังความหวั่น...ลดลงบ้าง...วางไมตรี

แดงคนดี

20 มิ.ย 2554


รู้ว่าอยู่...แต่ห่างไกล...เกินจะบรรยายได้


เปรียบเรือน้อย...หลงทาง...ในกลางดึก
มิอาจนึก...ปรึกษาใคร...ได้ที่ไหน
เพราะเครื่องกล...ที่ติดขัด...กุมรัดใจ
หามีได้...สิ่งมาซ่อม...ต้องยอมจม

อยู่ท่ามกลาง...พายุฝน...จนเหน็บหนาว
แสนปวดร้าว...เกินจิต...จะคิดข่ม
นํ้าตาริน...ไหลหลั่ง...มาพร่างพรม
สุดขื่นขม...พร้อมกับใจ...ใกล้หมดแรง

แดงคนดี


หมดแรง...ไร้ความรู้สึก กลัวสิ่งลึกที่ทับถมให้จมไปกว่านี้

ระลึกถึงด้วยรักจ้าพี่ภพ





ระลึกถึงด้วยรักจ้าพี่ภพ

ลุกขึ้นมา...แล้วนะใจ...ไม่อ่อนล้า
การจากลา...ใช่สิ้นสุด...หยุดสิ่งฝัน
ต่อแต่นี้...จะขออยู่..สู้ฝ่าฟัน
ทุกคืนวัน...จดจำมั่น...คำสัญญา

มิใช่ลืม...ทุกสิ่งอัน...ในวันก่อน
แต่จะย้อน...เก็บในจิต...คิดห่วงหา
ทุกบทตอน...ทุกถ้อยคำ..จำนรรจา
ตราบที่ฟ้า....คงคู่ดิน...มิสิ้นไป

แดงคนดี

21  มิ.ย  2554


แดงทำได้แล้วนะ...ขั้นแรก ที่พี่(สั่ง) 
คือ...ไม่ท้อจนเดินชนไปต้นมะพร้าว

ฝากสายลม...จุมพิตแก้ม...พี่ภควา






สวัสดีจ้าพี่ภพ

ณ  วันนี้...ให้พี่รู้...ดูสักสิ่ง
ในความจริง...ที่ฟากฟ้า...เมฆาล่อง
มีดวงตา...จากดวงจิต...คิดหวังปอง
ปลอบประคอง...แนบใจ...ส่งให้มา

ณ ที่นั่น...มีฝันเรา..เคล้าคลอเคลีย
มิให้เพลีย...หากยามเหนื่อย...หรือเมื่อยล้า
ฝากสายลม...จุมพิตแก้ม...พี่ภควา
ทุกแหล่งหล้า...น้องขอพบ...ประสบกัน

15 มิ.ย 2554


ตราบใดที่โลกนี้ยังมีรัก...แดงมีพี่ตลอดไปในทุกความรู้สึก (ด้วยรัก) ♥